ขวานในฐานะอาวุธ
ขวานเป็นหนึ่งในอาวุธระยะประชิดที่เก่าแก่ที่สุดของมนุษย์ เช่นเดียวกับกระบองและหอก ในยุคแรกๆ ขวานที่ถูกใช้เป็นอาวุธอาจเป็นขวานแบบเดียวกับที่ใช้เป็นเครื่องมือในชีวิตประจำวัน เพราะมันอยู่ใกล้มือ แต่เมื่อเวลาผ่านไป การพัฒนาขวานเพื่อใช้ในการต่อสู้เริ่มมีความชัดเจนมากขึ้น ขวานที่ถูกผลิตขึ้นเพื่อใช้เป็นอาวุธโดยเฉพาะเรียกว่า ขวานต่อสู้ (Battle Axe) ซึ่งมีการทำมาตั้งแต่ยุคหินและยุคสำริด
ขวานที่ถูกออกแบบมาเพื่อใช้เป็นอาวุธที่สามารถขว้างได้ เรียกว่า ขวานขว้าง (Throwing Axe) ขวานประเภทนี้มักมีด้ามสั้น และถูกใช้โดยชนเผ่า ทิวโทนิก ในยุคการอพยพใหญ่ (ประมาณ 400–500 ปีหลังคริสตกาล) รวมถึงชาวแฟรงค์ด้วย ขวานขว้างของชาวแฟรงค์มีหัวขวานที่หนาแต่คม และด้ามสั้น ขวานเหล่านี้ถูกขว้างในระยะประมาณ 10–12 ก้าวจากศัตรู
จากการขุดค้นหลุมศพในยุโรปกลางที่มีอายุช่วงปี 500–750 หลังคริสตกาล พบขวานชนิดหนึ่งที่มีชื่อว่า Franziska ซึ่งขวานนี้ถูกใช้ครั้งแรกโดยชาวแฟรงค์ ก่อนที่จะแพร่กระจายไปยังชาวทิวโทนิก, เบอร์กันดี, ลอมบาร์ด และในที่สุดก็ถึงชาวก็อธ
ขวาน Franziska มักถูกใช้เป็นอาวุธมือในระยะประชิด ซึ่งแนะนำให้จับอาวุธไว้ให้แน่นเสมอ เพราะไม่เป็นการฉลาดนักที่จะขว้างอาวุธที่มีค่าออกไปแล้วต้องยืนมือเปล่าโดยไม่มีอาวุธป้องกันตัว แม้มีการบันทึกว่าเคยเกิดขึ้นเมื่อชาวแฟรงค์บุกโจมตีศัตรูในอิตาลี
อย่างไรก็ตาม การล่าสัตว์ด้วยขวานมีเงื่อนไขที่แตกต่างออกไป การเข้าใกล้สัตว์ป่าในระยะประชิดนั้นยากกว่าการต่อสู้กับศัตรู การขว้างขวานจากระยะไกลด้วยความเงียบและแม่นยำทำให้การล่าสัตว์มีประสิทธิภาพมากขึ้น และหากขวานพลาดเป้า คุณยังมีโอกาสเก็บขวานกลับมาได้ โดยไม่ต้องกังวลว่าศัตรูจะโจมตี
ขวาน Franziska มีรูปร่างที่ไม่ธรรมดาและถูกออกแบบมาเพื่อเป็นอาวุธขว้างที่มีประสิทธิภาพ เมื่อขว้างอย่างถูกต้อง ขวานจะหมุนหลายรอบในอากาศก่อนที่คมขวานจะกระทบเป้าหมาย ขวานจะหมุนหนึ่งรอบในระยะ 4–5 เมตรจากเป้าหมาย หมุนสองรอบในระยะ 8–9 เมตร และสามรอบในระยะ 12–13 เมตร